Jakimś dziwnym trafem pisałaś komentarze i pod Dajmonicznym Czarem (niegdyś śladami zwierząt). Podejrzane.
Jakoś nie bardzo... Wcale.*Przewraca oczami*
Morda!
*Pogardliwe prychnięcie*
*Nadal zerka na siedzącego na książkach rysia, który czyści się za uchem*
Co się gapisz? Swego dajmona nigdy nie widziałaś?
Nasz cholerne szczęście, że nie jesteś materialny. Inaczej już dawno by cię tu nie było.
Umf, jaka szkoda *powraca do czyszczenia się* Niezwykle cieszy mnie twój smutek.
Ile średnio waży osiemdziesięciolitrowe akwarium?
Policz sobie. Ah, zapomniałem, z matmy jesteś głupsza od muchy po dekapitacji. A po co ci to?
Chcę wyliczyć z jaką siłą by na ciebie spadło, gdyby zachciało mi się je zepchnąć zupełnie (nie)przypadkowo.
Uwierz mi, że mam o wiele wyższy poziom progu bólu niż ty.
To nie ma sensu. Niby jak, skoro jesteś tylko wizualizacją mojej podświadomości, hym?
Nie jestem materialny! Sama to powiedziałaś, inteligentna inaczej! *klaszcze w łapy*
*Robi kilka wdechów i wydechów*
Nie martw się Martynika, na pewno będę o nim pisać. Tylko generalnie jest mnie więcej na DC i trochę by się to powtarzało, nie?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz